เมื่อประมาณ 10 ถึง 15 ปีที่แล้ว เมื่อผู้คนได้ยินเกี่ยวกับความน่าสะพรึงกลัวของการค้าเด็กและรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำบางอย่าง
วิวัฒนาการใน Raid & Rescues เพื่อช่วยต่อสู้กับปัญหานี้ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะตอบสนองด้วยการจัดฉากช่วยเหลือ มีองค์กรไม่แสวงผลกำไรที่ได้ยินเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ในซ่องและจะปฏิบัติการเพื่อบุกเข้าไปในซ่องและช่วยเหลือเหยื่อไม่ว่าจะโดยการสนับสนุนของหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายในท้องถิ่นหรือไม่ก็ตาม หรือมีบุคคลเช่น Nicholas Kristof นักข่าวของ NY Times ผู้ร่วมเขียนหนังสือที่มีอิทธิพลอย่างมาก
เกี่ยวกับความรุนแรงต่อผู้หญิงและบทความเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ ซึ่งไปไกลถึงการค้นหาเด็กผู้หญิงที่ถูกค้ามนุษย์และจ่ายเงินเพื่ออิสรภาพของพวกเขา การช่วยเหลือประเภทนี้ได้รับแรงกระตุ้นอย่างมากจากแนวคิดของฮีโร่ที่เข้าไปช่วยเหลือเด็กหญิงตัวเล็กๆ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อทำโดยชาวต่างชาติที่ไม่ได้รับเชิญ จะทำให้เกิดความตึงเครียดกับคนในท้องถิ่น เวลาและประสบการณ์เริ่มเผยให้เห็นว่าสมมติฐานที่เติมพลังให้กับการช่วยเหลือเหล่านี้ถูกทำเครื่องหมายด้วยมุมมองที่ไร้เดียงสา จำกัด และมีปัญหาเกี่ยวกับวิธีมีส่วนร่วมในการต่อสู้กับการค้ามนุษย์
ปัญหาเกี่ยวกับวิธีการช่วยชีวิตในช่วงแรกๆ มีปัญหามากมายเกี่ยวกับวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ ในตอนเริ่มต้น ประการแรก การจู่โจมและการช่วยเหลือหากทำสำเร็จ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องดำเนินการร่วมกับหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายในท้องถิ่นเพื่อ a) ทำการสอบสวนที่เหมาะสมเพื่อตัดสินว่าแท้จริงแล้วเหยื่อถูกกวาดล้างในการโจมตี b)
ไม่ละเมิดกฎหมายอื่นใดใน กระบวนการ และ c) ตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้รวบรวมหลักฐานที่จะนำไปสู่การดำเนินคดีและผลที่ตามมาสำหรับผู้ค้ามนุษย์ สิ่งนี้ต้องการความรู้ที่กว้างขวางเกี่ยวกับกฎหมายท้องถิ่นในการดำเนินการอย่างถูกต้อง เมื่อทำอย่างถูกต้อง มันยังยั่งยืนกว่าด้วย แทนที่จะพึ่งพาฮีโร่ศาลเตี้ยที่เข้ามาแบบสุ่ม ชุมชนเริ่มลงทุนในกองกำลังท้องถิ่นที่แฝงตัวอยู่ในวัฒนธรรม เพื่อเสริมสร้างการตอบสนองแบบองค์รวมมากขึ้นต่อการค้ามนุษย์
ประการที่สอง การปฏิบัติเช่นการซื้อ “ทาสทางเพศ” เพื่อซื้ออิสรภาพอาจทำให้พวกเขาได้รับอิสรภาพหากคุณโชคดี (แม้ว่าจะเต็มไปด้วยอุปสรรค ซึ่งเราจะกล่าวถึงต่อไป) แต่ก็ยังทำให้เงินอยู่ในมือของผู้ค้ามนุษย์ แล้วจะหาเหยื่อค้ามนุษย์รายอื่น สิ่งนี้ทำให้วงจรคงอยู่ต่อไปเท่านั้น ในที่สุด แนวทางเบื้องต้นบางอย่างเหล่านี้ไม่ได้คำนึงถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากการช่วยเหลือ พวกเขาสันนิษฐานว่าผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจะได้กลับบ้านไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป พวกเขาไม่ล่วงรู้ถึงปัญหาความอัปยศอดสูและวิธีที่ผู้รอดชีวิตอาจถูกกีดกันจากชุมชนและบ้านของพวกเขา
และพวกเขาประเมินต่ำไปอย่างผิดหูผิดตาว่าผู้รอดชีวิตจำเป็นต้องให้การสนับสนุนมากแค่ไหน ufabet เพื่อเอาชนะบาดแผลทางใจ ฟื้นตัวจากการติดยา และสร้างชีวิตที่ปกป้องพวกเขาจากสิ่งที่ชักนำ พวกเขาจะเสี่ยงต่อการถูกค้ามนุษย์ตั้งแต่แรก
รายการนี้ไม่ได้เริ่มจัดการกับความท้าทายอื่น ๆ ตั้งแต่การต้องการความช่วยเหลือในการแปลภาษาสำหรับเหยื่อที่ถูกค้าระหว่างประเทศไปจนถึงปัญหาที่เกิดขึ้นเมื่อรัฐบาลท้องถิ่นไม่พร้อมที่จะจัดการกับเหยื่อ ไม่ต้องพูดถึงสถานที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่หรืออย่างไร เพื่อจัดการกับการส่งตัวกลับประเทศบ้านเกิด บทความนี้ใน The Nation และบทความนี้ใน Foreign Policy ช่วยเล่าถึงอุปสรรคบางอย่างที่องค์กรต้องเผชิญและวิธีที่พวกเขาต้องปรับตัวเมื่อเวลาผ่านไป