ประโยชน์ของประสบการณ์ วิธีที่ดีที่สุดในการเรียนภาษาอังกฤษคืออะไรคะอาจารย์ นี่อาจเป็นหนึ่งในคำถามที่พบบ่อยที่สุดที่ฉันถูกถามในฐานะครูสอนภาษาอังกฤษ นักเรียนทุกคนต้องการทราบคำตอบโดยไม่คำนึงถึงความสามารถหรือบริบทของพวกเขา ตั้งแต่นายธนาคารที่มีงานยุ่งในซันติอาโก ประเทศชิลี ไปจนถึงวัยรุ่นในศูนย์ภาษาในโบโกตาและพนมเปญ ไปจนถึงเด็กๆ ในโรงเรียนสอนภาษาภาคฤดูร้อนในสหราชอาณาจักร พวกเขาทั้งหมดต้องการทราบว่ามีวิธีที่มีประสิทธิภาพเป็นพิเศษที่จะเร่งกระบวนการเรียนรู้ได้อย่างน่าอัศจรรย์หรือไม่
คำตอบไม่ใช่สิ่งที่นักเรียนเตรียมจะได้ยินเสมอไป ไม่ใช่ชุดของแบบฝึกหัดไวยากรณ์ที่กำหนดที่พวกเขาสามารถทำได้
แอปบนอุปกรณ์เคลื่อนที่ที่ชาญฉลาดที่พวกเขาสามารถใช้ได้ หรือหนังสือเรียนพิเศษด้านการสอนที่พวกเขาสามารถใช้ได้ คำตอบมักพบกับความผิดหวังเพราะมันพูดง่ายกว่าทำ ถ้าคุณต้องการเรียนรู้ภาษา คุณต้องล้อมรอบตัวเองด้วยมันและใช้มันฉันมักจะพูดพูด ฟัง ตอบ สื่อสาร ฉันไม่ได้แนะนำการสื่อสารที่ดื่มด่ำเป็นวิธีการเรียนรู้เพียงเพราะฉันได้รับการฝึกอบรมในระหว่าง CELTA ของฉันหรือค้นคว้าสำหรับ MA ของฉันในภาษาศาสตร์ประยุกต์ ฉันยืนหยัดอยู่เบื้องหลังแนวทางนี้อย่างแน่วแน่เพราะฉันเคยผ่านมันมาแล้ว
เติบโตขึ้นมา ภาษาต่างประเทศ สองภาษาแรกของฉันได้เรียนในประเทศที่พวกเขาพูดกัน และจนกระทั่งฉันได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยนานาชาติที่ซึ่งภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันจึงเชี่ยวชาญภาษานั้นอย่างแท้จริงเช่นกัน
งานวิจัยบอกอะไรเราบ้าง มีการศึกษาจำนวนมากที่แสดงให้เห็นว่านักเรียนที่ได้สัมผัสกับภาษาที่พวกเขากำลังเรียนรู้อย่างเต็มอิ่ม ไม่ว่าจะเป็นผ่านโปรแกรมการเรียนรู้สองภาษาที่โรงเรียนหรือประสบการณ์การเรียนในต่างประเทศ แสดงความคล่องแคล่วในระดับที่สูงขึ้น (เช่น Cummins 2009, Kinginger 2011, Wilkinson 1998) โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีแรงจูงใจในการเรียนรู้และซึมซับภาษาสูง ในทางกลับกัน แรงจูงใจสูงนั้นเกิดจากความปรารถนาที่จะเป็นส่วนหนึ่งของหรือใกล้เคียงกับวัฒนธรรมของภาษาเป้าหมาย
เราถูกผูกติดอยู่กับความต้องการทางอารมณ์และการเชื่อมต่อทางสังคม และเมื่ออยู่ในบริบทที่มีการเชื่อมต่อดังกล่าวผ่านภาษาต่างประเทศเท่านั้น แรงจูงใจในการได้มาซึ่งสิ่งนี้จะเพิ่มขึ้น นี่คือเหตุผลที่การเรียนภาษาในประเทศที่ใช้ภาษาพูดนั้นมีประสิทธิภาพมาก – เป็นโอกาสในการซึมซับภาษาอย่างสมบูรณ์ บทเรียนภาษาเพื่อการสื่อสารจำนวนมากมีจุดมุ่งหมายเพื่อเลียนแบบการซึมซับผ่านบริบทที่มีความหมาย การป้อนข้อมูลภาษาที่สอง ที่ครอบคลุม และการมีส่วนร่วมทางอารมณ์
แม้ว่าประสบการณ์ทางภาษาที่สมจริงจะมีผลกับนักเรียนทุกวัย แต่ก็สามารถให้ผลลัพธ์ที่น่าทึ่งในเด็กได้ ในการวิจัยการได้มาซึ่งภาษาที่สอง มีบางสิ่งที่เรียกว่า ‘สมมติฐานช่วงวิกฤต’ (CPH) โดยถือได้ว่ามนุษย์ทุกคนมีช่วงเวลา (โดยปกติในวัยหนุ่มสาว) ในระหว่างนั้น เป็นไปได้ที่จะบรรลุความสามารถตามภาษาโดยสมบูรณ์เมื่อเรียนภาษาในสภาพแวดล้อมที่เข้มข้นและเต็มไปด้วยภาษาศาสตร์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้ใหญ่ไม่เคยสังเกตมาก่อน
CPH ไม่เป็นที่ยอมรับในระดับสากลและมีการโต้แย้ง (เช่น Vanhove 2013) มีการศึกษาจำนวนมากที่สนับสนุนแนวคิดที่ว่าเด็กๆ รู้จักเปิดกว้างในการเรียนรู้ภาษาโดยใช้สัญชาตญาณ ผ่านการสื่อสาร มากกว่าผ่านการเรียนรู้กฎเกณฑ์ที่เข้มงวด และการเปิดรับภาษาตั้งแต่เนิ่นๆ จะทำให้ผู้เรียนประสบความสำเร็จและมั่นใจในชีวิตต่อไป (เช่น Abrahamsson และ Hyltenstam 2009, Birdsong 2009, DeKeyser 2012)
สนับสนุนเนื้อหาโดย ufabet